Zo, ik ben geinstalleerd.
Met een leuk theepotje dat ik kocht in Amsterdam, enkele jaren geleden. Eerlijk gezegd heb ik dit nog maar enkele keren gebruikt. Het is een kop met theepotje erbovenop. Nu zit ik heerlijk van mijn "Dille & Kamille kruidenthee" te genieten...
Een bakkie troost, zou je dit ook kunnen noemen.
Ja, dat is wat ik nu voel. De thee troost mij. Er gebeuren altijd wel leuke en minder leuke dingen in het leven. en gisteren gebeurde er weer eens iets teleurstellends.
Daarom is het nu tijd voor en bakkie troost.
Hoe troost ik mezelf? Ik heb verschillende manieren gevonden om mijzelf te troosten.
Er staat een tas klaar waarin ik snel kan grabbelen om even een creatief gebed of gedachte te schrijven, tekenen en knippen en plakken en schilderen met waterverf. In die tas zitten kleine schetsboekjes. Ik hoef dus niet veel overhoop te halen als ik even rustig wil gaan zitten om creatief te zijn...
Verder kan ik zo naar buiten lopen om lekker even op het strand te wandelen en de frisse zeelucht op te snuiven...En als ik een duinwandeling wil maken hoef ik niet ver te rijden om daar te komen. Ik voel me erg bevoorrecht met bos en duin en zee zo vlakbij mijn huis. En als ik heel weinig energie heb, ga ik op de bank liggen en kijk ik uit ons raam naar buiten waar ik de zee en de lucht en meeuwen zie, die zweven op de wind en de wolken en geniet ik van de kleur van de zee en de golven die er iedere dag weer anders uitzien....
Wat een troost.
En hoe ziet jouw troost er uit?
We hebben allemaal wel manieren gevonden:
De een troost zichzelf door even weg te dromen in een mooi boek of film. de ander troost zichzelf met hardere films. Weer een ander is liever even gevoelloos en drinkt een extra slok wijn of sterke drank, of kijkt naar een harde film of ....zoekt troost in nep liefde ..., doet zichzelf pijn door zelfafwijzing....Nu komen we dus op een ander onderwerp.
Merk je dat?
Je gaat van troost, naar een diepere vorm van afleiding en dat kan uitmonden in een verslaving. Maar wees eens eerlijk voor jezelf:
Brengt een verslaving jou naar werkelijke troost?
Je denkt misschien dat je jezelf troost, maar heel diep vanbinnen weet je dat je jezelf afwijst en liefdeloos bent naar jezelf toe. eigenlijk is de soort "troost" die je jezelf aanbiedt, een vorm van zelfhaat.
TROOST DIE UITMONDT IN EEN VERSLAVING
Weet je wat en alternatief voor zelfhaat is?
Vluchten en vechten bevriezen, of "pleasen". We noemen dat ook wel overlevingsstrategieën.
Het zijn 4 manieren om weg te komen van de oorzaak waarom je innerlijke pijn voelt.
Je kunt heel lang doorgaan met vluchten in een verslaving...heel lang vechten door jezelf keihard aan te pakken (niet eten, diëten, ruzie maken, ongeremd boos worden, teveel eten, jezelf verliezen in een sport......enz.).
Je kunt heel lang bevriezen (blokkeren is een lichamelijke reactie op een trauma) of vechten of vluchten, of altijd iemand tevreden willen stellen (pleasen).....Maar, geloof me, je raakt niet van je verslaving (innerlijke gevangenis) af voordat je hebt toegegeven dat je rondloopt met een gat in je hart!
En een gat in je hart is niet snel te helen. Dat gaat dieper dan heling in je ziel. Die heling is nodig in je geest/identiteit.
Als je alles al geprobeerd hebt om te helen, al heel veel "bakkies troost" hebt gedronken, en nog steeds rondloopt met een gat in je hart, dan is dat een teken dat je diepere heling nodig hebt.
Wist je dat ik daar een programma voor heb gemaakt? Dat zijn de 20 stappen naar innerlijke heling. Het gaat niet alleen om heling in je ziel, maar vooral om de diepere heling in je geest/identiteit. Op deze website kun je er meer over lezen. Kijk maar hier.
Comments